Ik heb een week vrij genomen voor mijn e-book, maar krijg geen letter op papier

Toen iemand laatst vroeg hoe ik toch zoveel artikelen schrijf – had ik dan altijd inspiratie? – moest ik van binnen een beetje grinniken. Ik zag schrijven vooral als ‘werk’, niet als een kunstproject waar ik onwijze creativiteit voor nodig had. Natuurlijk heb ik wel eens dagen dat het minder lekker gaat, maar dan blijf ik stug zitten, zet ik een instrumentaal muziekje op en komt het uiteindelijk allemaal goed.

Toch moet ik steeds vaker denken aan die vraag. Vooral deze week. Ik heb een week vrij genomen van mijn vaste opdrachtgevers om me volledig te focussen op het schrijven van mijn e-book over beginnen als freelance journalist. Ik boekte samen met een groep ondernemende vrouwen een week een villa op Mallorca, zorgde dat ik vooraf zo’n beetje alle research had gedaan voor het e-book en dan kon het schrijven beginnen.

Schrijven op Mallorca

We kwamen aan in het weekend en dat was een goed excuus om te genieten van de omgeving en het feit dat we het maar gewoon gedaan hadden: een ticket geboekt (in coronatijd) en naar Mallorca waren gevlogen. Geef toe, veelal blijven dit soort ideeën gewoon ideeën. Iedereen vindt het leuk, maar vervolgens gaan dit soort dingen toch niet door. Nou, wij deden het wél. Dat was een paar kannen sangria waard.

Op maandag bleek het internet echt behoorlijk slecht te zijn in het huis. De wifi was zo onbetrouwbaar als Brad uit Sex/Life (sorry, momenteel mijn verslaving). En in de bergen hadden ze nog nooit van 4G gehoord.

Met de spaarzame wifi-minuten lukte het om wat taken af te vinken die ik ook nog moest doen. (Voornamelijk achterstallige mails wegwerken). En toen was het alweer tijd voor de gezamenlijke lunch bij een strandtent. En nou ja, genieten mag ook, anders hadden we net zo goed thuis kunnen blijven.

Geen inspiratie

Dinsdag zou ik dan echt beginnen met schrijven aan het e-book. Maandagavond was ik zo enthousiast dat ik niet kon slapen.

Maar nu is het dinsdag, ik ben vroeg opgestaan, en ik kijk naar de knipperende cursor in een leeg, angstaanjagend wit, document. Wat ga ik eigenlijk schrijven? Hoe ga ik het aanvliegen? Mijn Instagramvolgers hebben torenhoge verwachtingen, dat ga ik nooit waarmaken. Gisteren riep ik nog ooit een écht boek te willen schrijven, maar hoe ga ik dat in godsnaam doen als een ‘simpel’ e-book me al niet eens lukt?

Zomaar een greep uit mijn gedachten terwijl ik naar het witte document staar.

Schrijven is een kwelling

Ik heb een week vrij genomen om mijn e-book te schrijven, maar ik krijg geen letter op papier. En daarom schrijf ik dit dus maar. En ik denk terug aan het gesprek over inspiratie.

Dus ik geef het toe: schrijven is heus niet alleen maar leuk. Het kan een behoorlijke kwelling zijn. En als je dacht dat het bij mij altijd maar mijn toetsenbord uit vloeide, dan heb je het mis.

Tips bij een writers block

Laat ik daarom van dit moment gebruik maken voor wat ‘real talk’. Als je dacht dat je de enige schrijver bent die wel eens een writers block heeft, weet dan: nee hoor, je bent niet alleen. Maar onthoud ook: het komt altijd wel goed. (Dit zeg ik ook tegen mezelf).

Het is vooral een kwestie van al je gedachten loslaten. Vergeet je publiek even, vergeet alle mensen die een mening gaan hebben over je verhaal en begin. Een wandeling maken helpt. Maar stug blijven zitten voor mij meestal ook. Dan zet ik instrumentale muziek op en komt het uiteindelijk allemaal goed.

Op de hoogte blijven?

Ps. Mocht je er vertrouwen in hebben dat ik het e-book ooit echt ga schrijven en (niet onbelangrijk) zou je het willen lezen? Laat hieronder dan je mailadres achter.